Ford Capri: zonder compromis?

De autowereld lijkt min of meer te worden overgenomen door SUV’s. Enerzijds door de praktische aard met de verhoogde instap en lekker wat binnenruimte. Anderzijds door het stoere karakter waar een SUV gemakkelijker aan voldoet dan een sedan. Bij Ford hebben ze de boodschap ook ontvangen. “Ford maakt wel goede, maar ook enigszins saaie auto’s” was het resultaat nadat ze wat klanten hadden ondervraagd. Op zichzelf goed nieuws, want er moet nog heel wat meer moet gebeuren wanneer het “niet saai, maar ook niet goed” zou zijn. Met dat in gedachte gingen de ontwerpers aan de slag. In dat proces zat vast en zeker een terugblik naar de wat minder saaie Fords van vroeger, want uiteindelijk toveren ze een sportieve SUV met de illustere naam Capri uit de hoge hoed.

De Capri van weleer

Voor de degene die het begrip Capri niets zegt; dat was een sportieve coupé uit de jaren 70 en 80 bedacht voor de Europese markt. Een tikkie kleiner, zuiniger en goedkoper dan zijn Amerikaanse broer de Mustang, maar zeker wel een coupé. “Zonder compromis”, net als de vertaalde slogan van Donkervoort. Maar zo snel en spartaans als de tweezitter uit Lelystad is de Capri nooit geweest. De overeenkomst met Donkervoort ligt naast die slogan misschien ook meer in het feit dat de Nederlandse sportautobouwer regelmatig Ford-motoren gebruikt(e).

Die oorspronkelijke Ford Capri is ontworpen Philip T. Clark en werd op 24 januari 1969 onthuld tijdens de Brussels Auto Show. Deze Europese tegenhanger van de Mustang werd ook daadwerkelijk in Europa gebouwd. Hij wist al snel na de onthulling met zijn sportieve karakter en sportieve, stijlvolle ontwerp menig hart te veroveren.

Gedurende zijn gehele levensduur, van 1969 tot 1986, waren er drie generaties van de Capri. De eerste generatie werd bouwde Ford Europe van 1969 tot 1974. Deze bood de kopers veel keus qua motoren, van een bescheiden 1,3-liter viercilinder tot een krachtige 3,0-liter V6. De tweede generatie (1974-1978) bouwde voort op dit succes met een verbeterde veiligheid en prestaties terwijl de derde en laatste generatie (1978-1986) een verfijnder en eigentijdser ontwerp en verbeterde technologie met zich meebracht.

Om de Capri kostendekkend te kunnen produceren, deelde hij veel technologie en onderdelen met de Ford Taunus. Zo gebruikte Ford voor beide modellen hetzelfde onderstel en dezelfde motoren. De Capri had natuurlijk een veel sportievere uitstraling en had bovendien een ongeveer 10 centimeter kortere wielbasis, waardoor hij wendbaarder was dan zijn meer praktische broer. En, laten we niet vergeten: hij had achterwielaandrijving zodat je er ook lekker sportief mee kon sturen en, als je over voldoende pk’s beschikte, ook driften.

Rivaliteit met de Opel Manta

Bijna tegelijkertijd met de Capri kwam ook de Opel Manta op de markt. Een geduchte concurrent, want beide auto's streden om de gunst van liefhebbers van betaalbare, sportieve coupés. De rivaliteit tussen de Capri en de Manta en het voortdurende vergelijk tussen deze twee modellen zorgde voor heel wat publiciteit, waardoor ze nog populairder werden.

Waar veel mensen de Opel Manta als hét icoon van de betaalbare coupés beschouwen, heeft de Ford Capri een wat minderonuitwisbare indruk achtergelaten. Zijn tijdloze design, sportieve karakter en rijke geschiedenis maken dat de Ford Capri onder liefhebbers nog steeds geliefd is, maar het is nooit een echt icoon geworden.

Nu, met de terugkeer van de Capri als elektrische SUV-coupé, is het tijd voor een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van deze legendarische auto. Wie weet komt er trouwens ook een nieuwe, elektrische Opel Manta op de markt. Die signalen waren er wel, al schijnen die plannen door Stellantis ook weer van tafel te zijn geveegd.

De nieuwe Ford Capri

Aangeland in de zomer van 2024 maken we na 55 jaar kennis met de nieuwe Capri. Geen sportauto maar een SUV-coupé op hetzelfde platform als de Explorer. Mogen we dan spreken over een coupéversie van de Explorer? Je moet het natuurlijk zelf ervaren zodra deze auto in november in de showroom staat, maar wat ons betreft; nee. Te beginnen met de styling van de auto.

Zeker geen VW ID.5-kloon

En laten we daartegenover dan maar de ID.5 van Volkswagen zetten. Al snel valt je op dat ondanks het gedeelde platform we hier wel degelijk spreken van een auto die opnieuw ontworpen is en niet zozeer een variant van een bestaande auto is geworden. Wat  de vroegere Capri kenmerkte waren de dubbele koplampen – dat was toen heel wat - en de verlaagde motorkap daartussen. Die heeft met een vette knipoog dezelfde stylingelementen als zijn overgrootvader. De nieuwe Capri kenmerkt zich vooral door de naar ons idee goed geslaagde combinatie van aerodynamica en stoere, sportieve looks, waarbij ook het praktische element niet wordt vergeten.

Relatief grote kofferbak

Die andere styling zie je ook terug in de laadruimte. Die is een stuk groter dan die van de elektrische Ford Explorer. Dat doen ze door de auto langer te maken en niet zo’n beetje ook. Die is namelijk 463 cm, maar liefst 16 centimeter maar dan de Explorer. Daardoor heb je een belachelijk grote kofferbak van 572 liter. De grootste in zijn klasse. Helaas komt die extra lengte niet ten goede voor de passagiers op de achterbank. Die moeten het doen met evenveel beenruimte  - die overigens niet krap is. Met 1.85 meter achter jezelf zitten is prima te doen en ook de hoofdruimte is prima.

Zuinig!

Tijdens de presentatie kregen we vol trots te horen dat de Capri de zuinigste zou zijn in zijn klasse volgens de alom bekende en nooit helemaal bewaarheide WLTP-norm. Natuurlijk klopt het dat de praktijk andere resultaten oplevert, maar we kunnen de norm wel goed gebruiken om een vergelijk te maken. Ford zegt zelf dat ze in het geval van de versie met enkel achterwielaandrijving een verbruik halen van 13,3 kWh per 100 km. Dat is inderdaad een uitstekende - zo niet de beste - score. Maar zonder onderbouwing van een goede stroomlijning (CW-waarde) van de auto met cijfers die dat ondersteunen. We zullen nog wel horen hoe ze daaraan zijn gekomen.

Standaard heeft de Capri achterwielaandrijving en een accu van 52 kWh. Die accu zal pas later - begin 2025 - beschikbaar zijn. Verder is een 77 kWh accu voor eveneens de achterwiel aangedreven Capri. Wanneer je voor all wheel drive kiest dan wordt je accu iets groter, namelijk 79 kWh. Dan kun je ook sneller DC-laden (met 185 kW). Dat komt door een ander type accu, iets wat ze ook doen bij Volkswagen, waarmee ze het MEB-platform delen.

Standaard ‘dik en compleet’

In de showroom tref je meteen een vol aangeklede versie aan. Direct al 19 inch wielen en allerlei opties waardoor de standaard Capri al min of meer ‘dik’ is aangekleed. Maar dat kan nog veel verder. Van 170 naar 286 pk of zelfs 340 pk, waarbij in de laatste versie de paardenkrachten over alle wielen worden verdeeld. De vanafprijs voor de Standard Range is € 43.350 terwijl de Extended Range voor € 47.850 van eigenaar wisselt. Dat is net boven de SEPP-subsidie grens terwijl de goedkopere Standard Range wellicht pas verkrijgbaar is als de SEPP-subsidie ten einde is. Als je net wat meer luxe wilt, dan kun je kiezen voor € 4.000 meer kostende premiumversie. Dan heb je onder anderen een goed klinkend Bose-geluidssysteem, een elektrisch bedienbare achterklep en ambient verlichting in het interieur.

In de gaten houden

Al met al heeft de Capri wel onze aandacht getrokken. Hij is niet alleen opvallend, maar ook rijk uitgerust en met EV-eigenschappen die het prima doen in het dagelijkse verkeer. Praktisch is ie zeker. En dan de naam. Tsja. De oude Capri is niet echt zo’n veelvuldig opgeknapte klassieker geworden, waarvan liefhebbers elkaar regelmatig treffen. Iets wat we wel bij andere klassiekers - zoals de Opel Manta  - wel zien. Wat ons betreft verdient deze nieuwe Capri beter. Je kunt 'm nu al bestellen, als je wilt.

Tekst & foto's: Jasper Engel
Eindredactie: Bas van der Weerd