Rijtest Jaguar I-Pace: meer dan alleen stroomlijnen

De Jaguar I-Pace is sinds 2018 verkrijgbaar op de Nederlandse markt. Destijds werd deze auto gezien als een vernieuwend concept voor elektrische auto’s. Zoals bij elke auto is ook de I-Pace onderhevig aan een levenscyclus, en nadert het einde van zijn productie. In de beginjaren had de I-Pace last van enkele kinderziektes, wat hem al snel het stempel 'onbetrouwbaar' opleverde. Toch deed dit weinig af aan zijn populariteit, mede dankzij de aantrekkelijke bijtellingsvoordelen die destijds golden. Zelfs de keuze voor een 1-fase omvormer in de eerste modellen bleek voor veel kopers geen grote drempel. Zes jaar later is de bijtelling niet langer doorslaggevend en kunnen we stellen dat de kinderziektes inmiddels tot het verleden behoren. Voor wie nog twijfelt: de Jaguar I-Pace is tot december te bestellen. Een laatste kans om een Britse icoon in huis te halen – wat ons betreft zeker het overwegen waard.

Bij Britse auto’s draait het voornamelijk om het gevoel. Dat is bij de volledig elektrische Jaguar I-Pace niet anders. Het design is buitengewoon interessant, veel mensen lopen er gevoelloos langs en anderen blijven even staan en aanschouwen het gestroomlijnde uiterlijk van de I-Pace. Het is een gedrongen SUV met een sterk aflopende daklijn. Een opvallend detail: er is geen achterruitenwisser waardoor er wel druppels op de achterruit blijven liggen. Geen groot probleem, voor inparkeren zijn er genoeg hulpsystemen.

De testauto betreft een Jaguar I-Pace EV400 R-Dynamic HSE met een accupakket van 90 kWh. De 400 in de naam staat voor het aantal pk’s. Die zijn evenredig verdeeld over de voor- en achteras. De kleur heet officieel Carpathian Grey Satin Matte, ofwel mat grijs. Het is dus geen wrap, maar gewoon te configureren op de website van Jaguar. Deze kleur geeft de ‘Jag’ een stoere uitstraling en geeft je het idee dat je in een batmobile rondrijdt.

Ondanks de aflopende daklijn heb je ruimte genoeg in de I-Pace. Achterin kunnen lange passagiers zitten zonder hun hoofd te stoten tegen het panoramadak. Qua bagageruimte valt de Jaguar niet tegen. Er is ruimte voor 656 liter bagage achterin en nog eens een extra 27 liter in de frunk. In praktijk ga je de frunk bijna nooit gebruiken. Het openen en sluiten is te veel gedoe als je snel iets wil pakken. En de laadkabel is te stug om deze daar makkelijk neer te leggen. In de bagageruimte achterin zitten veel bevestigingspunten om lading vast te zetten als dat nodig is.

Bijzonder prettig! De testauto is uitgevoerd met luchtvering, verstelbaar in drie verschillende rijhoogtes. Eigenlijk rijdt de I-Pace het fijnst in de laagste stand van de luchtvering. Hierin deint de auto het minst en worden de oneffenheden in het wegdek alsnog goed gefilterd. Je merkt ook dat het stuurgedrag veel directer wordt en de koets meteen reageert op koerswijziging. Op de snelweg is de normale rijhoogte de beste keuze. Af en toe blijft de luchtvering hangen op de hoogste stand als je de auto hebt geparkeerd. Na een aantal uur zakt deze gelukkig weer, maar dit is natuurlijk niet de bedoeling.

Het verbruik valt enorm tegen. WLTP moet de Jaguar 470 kilometer halen op een volle accu. In praktijk halen we ruim 300 kilometer. En dat is nog tijdens een aantal mooie nazomer weken. Best wel een tegenvaller voor een auto met een accupakket van 90 kWh. Tijdens enkel snelweg kilometers haalden we een verbruik van zo’n 24 kWh per 100 kilometer. Als je dus alleen maar 100 km/h rijdt, dan haal je de 375 kilometer .

Er is goed gekeken naar het UI/UX design, ofwel de gebruikersinterface. Er zit een schermpje op het middenconsole voor de klimaatregeling. Door de draaiknoppen in te drukken of uit te trekken, kun je wisselen tussen de instellingen voor de stoelverwarming en stoelverkoeling, erg handig. Ook de rest van de bediening zit logisch en duidelijk in elkaar, we hebben niet lang hoeven zoeken naar de knopjes en functies in de auto.

De I-Pace is een zware auto en dat is goed merkbaar tijdens het rijden. Toch is het niet storend en beïnvloed dat het rijgedrag minder dan op voorhand gedacht. Je kunt er opvallend hard mee door de bocht zonder enige disbalans. En dat is knap voor een auto op luchtvering. Door deze luchtvering cruise je heerlijk op de snelweg, maar ook hobbels binnen de bebouwde kom worden perfect geabsorbeerd.

Jaguar heeft veel aandacht besteed aan het design van de I-Pace. Het uiterlijk is uniek in de autowereld. De gedrongen SUV is onder meer te herkennen aan de bijzondere lijnen op de ‘motorkap’ en de platte achterklep. Het volledig doorlopende panoramadak geeft een gevoel van ruimte en luxe in de auto. De rest van het interieur is een mix van chique en luxe met hoogwaardige materialen. Ondanks dat er veel bedieningsknoppen in het interieur zitten, straalt het interieur rust uit. De I-Pace heeft gelukkig nog wat weg van een auto in plaats van een rijdende computer waarbij alles wordt aangestuurd door één grote tablet.

De Jaguar I-Pace is een schitterende auto met veel luxe, maar helaas is de prijs daar ook naar. Die is dusdanig hoog, dat deze auto zichzelf uit de markt prijst. Met de vanaf prijs van iets minder dan een ton, kun je bij de concurrentie ook flink gaan shoppen. Daarnaast is de restwaarde van deze auto erg laag. Na vijf jaar mag je van geluk spreken als je er € 25.000 voor terugkrijgt.

In theorie moet de Jaguar I-Pace een actieradius hebben van 470 kilometer. Nagenoeg geen één auto haalt deze theoretische actieradius. Maar bij de I-Pace zit het er wel erg ver vandaan. Tijdens onze test is het gelukt om ruim 300 kilometer met een volle accu te rijden. En dan waren de omstandigheden nog in ons voordeel.

Er zijn nog een aantal kleine irritatie punten naar boven gekomen tijdens de rijtest. Bij de bestuurder schiet de vloermat makkelijk los uit zijn bevestigingspunten. Deze zit niet vastgeklikt, maar zit achter een haakje. Het geluid van het knipperlicht synchroniseert niet met het lampje op het dashboard, vervelend! Je telefoon kun je in de draadloze oplader leggen onder het bedieningspaneel. Door de constructie van het middenconsole zijn de gaten om de telefoon te pakken aan de kleine kant. Passagiers op de achterbank hebben over het algemeen genoeg ruimte, maar helaas kunnen ze hun voeten niet kwijt onder de voorstoelen. Hierdoor zit je met je benen wat meer gebogen en kan dat vooral op langere ritten als vervelend worden ervaren.

Jaguar heeft met de eerste generatie I-Pace problemen gekend met het accupakket. Dit moet bij het nieuwe modeljaar opgelost zijn. Mocht je voor een tweedehands exemplaar gaan, controleer dan altijd of er al cellen van de accu zijn vervangen. Eén cel kost naar verluidt zo’n € 6.000, dat kan dus nog weleens in de papieren lopen. Het is dus altijd wijs om de status van het accupakket door te laten meten door een professional.

Hoewel de productie van de Jaguar I-Pace zal eindigen in december 2024 heb je nog steeds een volwassen auto. Mocht je voor een nieuwe I-Pace gaan is wat ons betreft de optionele luchtvering een must. Deze is enorm comfortabel zonder het sportieve karakter van de auto te verliezen. Voor zo’n zware carrosserie is het belangrijk dat er zo veel mogelijk oneffenheden worden weggewerkt door het onderstel. Je kunt de I-Pace ook nog eens in drie rijhoogtes instellen, laag, normaal en off-road. Controleer wel of deze reageert op de instelling van de rijhoogtes. Problemen met de luchtvering zit niemand op te wachten.

De Jaguar I-Pace is nog een echt Brits raspaard. Het is een bijzondere verschijning en combineert veel vermogen met luxe en maakt het een geschikte auto voor alle dagelijkse ritten. Jaguar is en blijft een liefhebbersmerk en je moet er wel wat voor over hebben om met een nieuwe I-Pace de showroom uit te rijden. Maar je krijgt er wel veel fijne kilometers voor terug. Voor de lange ritten is dit niet echt een aanrader, de actieradius valt helaas tegen.